به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس بیانیه دفتر مطبوعاتی دانشگاه کیس وسترن رزرو، نظریه پذیرفته شده در حال حاضر این است که ماده تاریک نقش مهمی در شکل گیری اولین "دانه" کهکشانها ایفا میکند.
پروفسور استیسی مک گاو گفت: "ستاره شناسان ماده تاریک را ایجاد کردند تا توضیح دهند که چگونه ماده توزیع شده به طور مساوی در جهان اولیه به مجموعهای از کهکشانهای بزرگ و فضاهایی که آنها را از هم جدا میکند، تبدیل شده است. نظریه مبتنی بر این ایده نشان میدهد که همه کهکشانهای بزرگ در نتیجه رشد انباشتهای بسیار کوچک ماده در ابتدای جهان به وجود آمده اند، اما این ایده با آنچه در تصاویر گرفته شده توسط جیمز وب میبینیم مطابقت ندارد.
بر اساس برداشتهای فعلی کیهان شناسان، اولین کهکشانهای جهان حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ ظاهر شدند، زمانی که مواد آنها زمان خنک شدن تا دمای خنک شدن داشتند که اجازه میدهد ابرهای سرد گازی تشکیل شوند که در آن ستارهها میتوانند تشکیل شوند.
ستاره شناسان در ابتدا تصور میکردند که اولین کهکشانهای جهان نسبتا کوچک هستند و به آرامی رشد میکنند، اما اولین تصاویر از جهان اولیه که توسط هابل و جیمز وب گرفته شده است، تعداد غیرعادی زیادی از کهکشانهای مارپیچی بزرگ قابل مقایسه با اندازه کهکشان راه شیری را نشان میدهد. وجود این کهکشانها یک راز بزرگ است که بحث شدیدی را در بین دانشمندان برانگیخته است که چندین سال به طول انجامیده است.
برای حل این تفاوت ها، پروفسور مک گاو بر اساس تصاویر گرفته شده توسط جیمز وب در چند سال گذشته، یک مدل کامپیوتری از جهان اولیه ایجاد کرده است. با استفاده از این مدل، دانشمندان رشد تعداد زیادی کهکشان را با تکیه بر نظریه کلاسیک ماده تاریک (lambda-CDM) و جایگزین آن، به اصطلاح نظریه دینامیک نیوتنی اصلاح شده (MOND) محاسبه کردند.
به گفته وی، نتایج این محاسبات نشان داد که لامبدا-CDM قادر به بازتولید خوشه کهکشانهای کوچک و بزرگی نیست که در چند سال گذشته در تصاویری از جهان اولیه که توسط جیمز وب گرفته شده است، کشف شده است. تئوری MOND نتایج بسیار واضحتر و بهتری به همراه داشته است و تردیدهایی را در مورد برداشتهای پذیرفته شده فعلی از شکل گیری و رشد کهکشانها ایجاد کرده است.
منبع: TASS